انواع اختلالات تغذیه ای، از شروع تا پایان

شیوع اختلالات تغذیه ای (Eating Disorders) در جوامع پیشرفته در حال افزایش است و برآورد می‌شود که حدود 8‌میلیون آمریکایی به یکی از انواع اختلالات تغذیه ای مبتلا هستند که ‌7‌میلیون آن‌ها زن هستند. از این رو در این مقاله از مجله روانشناسی سیب به معرفی این بیماری‌ها می‌پردازیم.

اختلالات تغذیه ای یا eating disorders چیست؟

این اختلالات طیف وسیعی از عادت‌های غیرطبیعی غذایی مانند پرهیز از خوردن غذا تا پرخوری سیری‌ناپذیر را شامل می‌شوند. به نظر می‌رسد، بیشتر این اختلالات دلایل روانی (Psychologic) دارند و ممکن است با وسواس درمورد غذا، وزن بدن یا شکل بدن شروع شوند.

افراد مبتلا به اختلال تغذیه ای ممکن است علائم گوناگونی داشته باشند. این علائم بیشتر شامل پرخوری، غذا نخوردن، استفراغ عمدی یا ورزش بیش از حد است.

اختلالات تغذیه ای می‌توانند افراد را با هر جنسیتی و در هر سنی گرفتار کنند؛ اما، بیشترین میزان ابتلا در نوجوانان و زنان جوان گزارش شده است.

در ادامه به بررسی شایع‌ترین اختلالات تغذیه خواهیم پرداخت و می‌بینیم که شایع‌ترین علائم eating disorders چیست.

بی‌اشتهایی عصبی یا anorexia چیست؟

بیماری anorexia شناخته‌شده‌ترین اختلال تغذیه ای است که بیشتر بانوان و جوانی به آن مبتلا می‌شود. این افراد هراس شدید از خوردن غذا به‌دلیل پرهیز از چاق شدن دارند. اگرچه بسیاری از آن‌ها دچار لاغری مفرط هستند، تصور می‌کنند که اضافه وزن دارند.

نگرانی بیش از حد دربارۀ وزن و شکل و فرم بدن از سایر نشانه‌های این بیماری است. این افراد ممکن است از رژیم‌های غذایی افراطی پیروی کرده یا به سختی ورزش کنند تا وزنشان کاهش یابد. استفاده از داروهای مسهل یا داروهایی که باعث بی‌اشتهایی می‌شود نیز در این بیماران دیده می‌شود.

عوامل ژنتیکی و هورمونی می‌توانند در ایجاد بیماری anorexia نقش داشته باشند ولی نقش عوامل اجتماعی و صنعت مد، که داشتن اندام لاغر را امتیاز می‌دانند (به‌خصوص در نوجوانان)، در شیوع این بیماری بسیار حائز اهمیت است.

افراد مبتلا به بیماری بی‌اشتهایی عصبی اغلب سایر علائم وسواس را نیز دارند. این افراد ممکن است برای غذا خوردن در محیط‌های اجتماعی مانند رستوران‌ها هراس داشته باشند و تمایل شدیدی به کنترل محیط خود نشان دهند.

دو زیرگروه بیماری anorexia

افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی به دو زیرگروه اصلی محدود‌کننده و پرخوری-پاکسازی تقسیم می‌شوند. افراد مبتلا به نوع محدودکننده غذا نمی‌خورند؛ اما، افراد مبتلا به نوع پرخوری-پاکسازی ممکن است مقادیر زیادی غذا بخورند و با استفاده از ملین‌ها، استفراغ عمدی یا ورزش بیش از حد از جذب غذا جلوگیری کنند.

مهم‌ترین عوارض anorexia چیست؟

باتوجه‌به اینکه، این افراد مواد غذایی موردنیاز روزانۀ خود را اغلب دریافت نمی‌کنند به مرور دچار پوکی استخوان، ریزش مو، ناباروری و سایر بیماری‌ها می‌شوند. همچنین درصورت ادامه داشتن این وضعیت، با تضعیف سیستم ایمنی ممکن است به انواع مختلفی از بیماری‌ها مبتلا شوند.

کم‌خوری افراطی می‌تواند در ابتدا باعث پایین آمدن فشار خون، کم‌ شدن انرژی، تعداد ضربان قلب و تنفس شود و همچنین باعث کم‌خونی، ریزش مو، تورم مفاصل و شکنندگی ناخن‌ها و استخوان‌ها می‌شود. خانم‌های جوان معمولاً دچار اختلال و بی‌نظمی در عادت ماهیانه می‌شوند.

کم‌آبی ناشی از آنورکسیا می‌تواند باعث مشکلات قلبی، ایجاد سنگ کلیه و آسیب‌های دیگر به کلیه‌ها شود. متأسفانه بسیاری از افراد دچار آنورکسیا درصورت درمان نشدن به‌علت عوارض بیماری یا خودکشی جان خود را از دست می‌دهند.

تعداد افراد مؤنث بین ۱۵ تا ۲۴ سال که جان خود را به‌علت آنورکسیا از دست می‌دهند ۱۲ برابر تعداد دخترانی است که به علت‌های دیگر در این سن جان خود را از دست می‌دهند.

بولیمیا یا پرخوری دوره‌ای (Bulimia Nervosa)

افراد مبتلا به بولیمیا به‌صورت دوره‌ای دچار پرخوری می‌شوند، بدون این که کنترلی بر پرخوری خود داشته باشند. این افراد معمولاً پس از پرخوری دچار عذاب وجدان می‌شوند و با تلقین حالت تهوع، استفراغ یا مصرف داروهای مسهل غذای مصرف‌شده را دفع می‌کنند.

بسیاری از این افراد درعین‌حال مبتلا به آنورکسیا نیز هستند. بولیمیا در جنس مؤنث شایع‌تر است.

پرخوری افراطی (Binge Eating)

این افراد‌ به‌صورت غیرارادی و خارج از کنترل مقدار زیادی غذا در یک زمان کوتاه مصرف می‌کنند، ولی برخلاف بولیمیا از رفتار‌های از بین‌برنده مانند استفراغ عمدی یا داروهای مسهل استفاده نمی‌کنند. این افراد معمولاً دچار اضافه وزن و چاقی مفرط هستند.

بیشتر اختلالات تغذیه ای در ایالات متحده از این نوع است. اگر فردی هفته‌ای یک بار و به مدت حداقل سه ماه مداوم مقدار زیادی غذا در یک زمان کوتاه مصرف کند، به احتمال زیاد به این نوع پرخوری مبتلا است. عوامل ژنتیکی، هورمونی، بیماری افسردگی و سایر بیماری‌های سایکولوژیک می‌توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.

هرزه‌خواری یا پیکا (Pica)

یکی دیگر از اختلالات تغذیه ای پیکا است. افراد مبتلا به این اختلال، تمایل به خوردن مواد غذایی غیرخوراکی مانند خاک، گچ، صابون، کاغذ، پشم، سنگ ریزه و … دارند. این اختلال بیشتر در کودکان، زنان باردار و افراد با ناتوانی ذهنی مشاهده می‌شود.

این افراد در معرض مسمومیت، عفونت و آسیب‌های روده‌ای هستند. باتوجه‌به اینکه چه ماده‌ای مصرف می‌کنند پیکا ممکن است کشنده نیز باشد.

اختلال نشخوار (rumination disorder)

افراد مبتلا به این اختلال تغذیه ای غذایی که جویده و بلعیده‌اند را دوباره در دهان خود می‌جوند و سپس می‌بلعند یا آن را دفع می‌کنند. این نشخوار معمولاً در 30 دقیقه اول پس از خوردن غذا اتفاق می‌افتد و اغلب در نوزادان بین 3 تا 12 ماه رخ می‌دهد و خودبه‌خود از بین می‌رود. بزرگ‌سالان نیز ممکن است به این اختلال مبتلا شوند که برای رفع آن نیاز به درمان خواهند داشت.

سخن پایانی

اختلالات تغذیه ای می‌توانند از طیف خفیف تا تهدیدکنندۀ حیات متنوع باشند. تشخیص اختلالات تغذیه ای قدم اول در درمان این بیماری‌ها و کاهش عوارض ناشی از آن‌ها است. بهترین گروه برای تشخیص زودرس این اختلالات والدین و معلمان هستند. اگر شک دارید که یک نوجوان به اختلالات تغذیه ای مبتلا است، سعی کنید به او کمک کنید تا با فردی متخصص مشاوره کند.

وظیفۀ معلمان برای تغییر نگرش نوجوانان نسبت به فرم و شکل بدنشان نیز از اهمیت ویژه‌ای دارد، به‌خصوص که صنعت مد هر روز مستقیم و غیرمستقیم داشتن اندام لاغر را به نوجوانان القا می‌کند.

پرسش‌و‌پاسخ

1. Eating disorders چیست؟ eating disorders یا اختلالات تغذیه ای گروهی از اختلالات روان‌شناختی هستند که باعث تغییر عادت‌های تغذیه‌ای نرمال و سالم می‌شوند.
2. Anorexia چیست؟ بی‌اشتهایی عصبی یا anorexia یک اختلال تغذیه ای است که فرد مبتلا به آن به‌طور افراطی و ناسالم یا غذا نمی‌خورد یا از جذب غذای مصرف‌شده جلوگیری می‌کند.
3. چه کسانی به اختلالات تغذیه ای مبتلا می‌شوند؟ اختلالات تغذیه ای بیشتر بانوان را در سنین جوانی و نوجوانی مبتلا می‌کند؛ اما، در تمامی سنین و در تمامی افراد ممکن است بروز پیدا کند.

منابع

https://medlineplus.gov

https://www.healthline.com

https://www.niddk.nih.gov

https://kidshealth.org