تراجنسیتی چیست و نشانه های فرزند ترنسجندر چیست؟

ترنسجندر چیست؟ تراجنسیتی به چه معناست ؟ چگونه کودک ترنس را تشخیص دهیم ؟ آیا فرزندتان با توجه به جنسیتی که در بدو تولد به او نسبت داده شده، رفتار غیر متعارفی از خود نشان می‌دهد؟ ما به شما خواهیم گفت که چگونه باید متوجه شوید که آیا فرزندتان در حال تشکیل هویت جنسی نان باینری یا غیر دوگانه (non-binary) است.

آیا می‌دانید که اخیرا (در سال ۲۰۱۸) سازمان بهداشت جهانی (WHO) ترنسجندر بودن را از لیست بیماری‌های روانی خود حذف کرد؟ اگر در فکر این هستید که چگونه بفهمید فرزندتان ترنسجندر یا ترنس است، پیشنهاد می‌کنیم که این مقاله را بخوانید.

جنسیت چیست؟

جنسیت یک ساختار اجتماعی است که مبتنی بر رعایت قوانین خاصی است که جامعه تحمیل می‌کند. این قوانین تعیین می‌کنند که زن و مرد باید چه نقشی را ایفا کنند. هویت جنسیتی، به این که چه احساسی داریم و چگونه در بدن مان زندگی می‌کنیم اشاره دارد. هویت جنسیتی را از طریق نحوه‌ی لباس پوشیدن، رفتار و ارتباط با دیگران بیان می‌کنیم.

تراجنسیتی چیست؟

کودکان تراجنسیتی احساس می‌کنند که با جنسیت بیولوژیکی اشتباه متولد شده اند. برخی از افراد ترنس با جنسیت مخالف آنچه دستگاه تناسلی شان نشان می‌دهد، شناخته می‌شوند. والدین باید از احساسات فرزندان خود آگاه باشند و از آن‌ها در شروع هر راه دشواری حمایت کنند.

شکل گیری هویت جنسیتی در کودکان

همانطور که در قسمت بالا اشاره کردیم، هویت جنسیتی با جنسیت بیولوژیکی و گرایش جنسی افراد متفاوت است.

اما این هویت چه زمانی شروع به شکل گیری می‌کند؟

در حقیقت، از سنین خیلی پایین، ما هویت جنسیتی مشخصی را نشان می‌دهیم و انتخاب می‌کنیم. بین ۲ تا ۵ سالگی، فرزندان ما مراحلی را طی می‌کنند که این هویت را شکل می‌دهند:

• ۲ سالگی: کودکان تشخیص می‌دهند که مردان و زنان از نظر جسمی متفاوت هستند.
• ۳ سالگی: در این سن، آن‌ها خود را مذکر یا مونث می‌دانند.
• ۴ سالگی: شکل گیری هویت جنسیتی آن‌ها پایدارتر می‌شود.
• ۵ و ۶ سالگی: آن‌ها در این مرحله از کلیشه‌های هویت باینری یا دوگانه، یا “مرد” و “زن” آگاه هستند.

چگونه کودک ترنس را تشخیص دهیم

علائم کودک ترنس چیست؟ فرزندان ما از طریق رفتار خود، نشانه‌هایی را به ما نشان می‌دهند. با در نظر گرفتن این نکته، باید به خاطر داشته باشیم که چگونگی رفتارمان هنگام مواجهه با شرایط مختلف باید در طول زمان مستمر باشد. ما نمی‌توانیم پشتیبانی ناپیوسته یا گاه و بیگاه یا پشتیبانی ای را ارائه دهیم که فقط برای مدت کوتاهی است.

به عنوان مثال، این واقعیت که یک پسر گاهی با عروسک بازی می‌کند یا لباس‌های دخترانه می‌پوشد به این معنا نیست که او ترنسجندر است. بنابراین باید به رفتارهای خاص توجه کنید و تفکرات دوگانه در مورد جنسیت و جنسیت بیولوژیکی را کنار بگذارید. در ادامه به بررسی علائم کودک ترنس و نحوه تشخیص کودک ترنس می پردازیم:

دستگاه تناسلی خود را نمی‌پذیرند:

این یکی از واضح ترین نشانه‌های تشخیص کودک ترنس است. اگرچه این اتفاق برای تمام افراد ترنس نمی‌افتد اما این احتمال وجود دارد که آن‌ها دستگاه تناسلی ای که با آن متولد شده اند را نپذیرند. این به دلیل تناقضی است که بین جنسیت بیولوژیکی و هویت جنسیتی آن‌ها وجود دارد. آن‌ها نه تنها از اندام تناسلی خود اظهار تنفر می‌کنند بلکه آرزو می‌کنند که اندام تناسلی جنس مخالف را داشتند.

می‌خواهند جنس “مخالف” باشند:

این افراد تمایل دارند که به جنسیت “مخالف” آنچه به دلیل اندام تناسلی شان به آن‌ها نسبت داده شده تعلق داشته باشند. همچنین در بدنی نیستند که واقعا نشان دهنده‌ی آن‌ها باشد. قسمت بدتر قضیه اینجاست که تحولات هورمونی که باعث تغییر صدا، رشد سینه و موهای ناحیه‌ی تناسلی می‌شوند می‌تواند باعث ناراحتی عمیق آن‌ها شود.

به عنوان مثال این نپذیرفتن جنسیت توسط آن‌ها باعث می‌شود اسباب بازی‌ها و بازی‌هایی را انتخاب کنند که متعلق به جنسیتی هستند که دوست دارند متعلق به آن باشند. ما نباید فراموش کنیم که زمانی که صحبت از بازی و اسباب بازی می‌شود، تفاوت بین یک جنسیت با دیگری، چیزی بیش از یک ساختار اجتماعی ایجاد شده توسط بزرگسالان نیست.

نقشی که هنگام بازی انتخاب می‌کنند:

بازی‌های ویدئویی ای وجود دارند که در آن‌ها بازیکنان می‌توانند شخصیت خاص خود را ایجاد کنند. برای مثال معمولا کودکان تراجنسیتی در این بازی‌ها شخصیت خود را برعکس جنسیت بیولوژیکی خود قرار می‌دهند. علاوه بر این، وقتی نوبت به بازی‌های نقش آفرینی می‌رسد، ممکن است در این زمینه هم به عنوان فردی از جنس دیگر ایفای نقش کنند.

 انتخاب می‌کنند که به طرز متفاوتی لباس بپوشند:

از نظر بیولوژیکی پسرها گاهی اوقات ترجیح می‌دهند لباس دخترانه بپوشند و دخترها نیز گاهی ترجیح می‌دهند لباس پسرانه بپوشند. با این حال، باید تاکید کنیم که برای کودکان تراجنسیتی این فقط هنگام لباس پوشیدن اتفاق نمی‌افتد. وقتی آن‌ها را برای خرید می‌برید به نوع خاصی از لباس جذب می‌شوند.

به یاد داشته باشید که لباس‌های دخترانه و پسرانه نیز تحت مفهوم دوگانه تولید می‌شوند، که در آن رنگ‌ها و انواع خاصی از لباس‌ها برای گروه از پیش تعیین شده ای از افراد طراحی می‌شوند. این که کودک تراجنسیتی پوشیدن یک لباس را نمی‌پذیرد به خاطر خود لباس نیست بلکه به خاطر کلیشه ای است که آن را احاطه کرده است.

 از قرار گرفتن در اجتماع کناره گیری می‌کنند:

به طور کلی، یک کودک تراجنسیتی احساس می‌کند که با گروه‌های دوستان هم جنس خود هماهنگ نیست و شروع به گوشه گیری می‌کند. این منجر به انزوا می‌شود. یک اتفاق دیگر این است که کودکان ترنس با کودکانی روابط دوستانه می‌سازند که دارای جنسیتی هستند که این افراد می‌خواهند داشته باشند.

خود را با نام دیگری صدا می‌کنند:

کودکان تراجنسیتی ممکن است اصرار داشته باشند که با نام دیگری آن‌ها را صدا بزنید. نامی که با جنسیت مورد نظر آن‌ها مطابقت دارد. اما، اگر دقت کنیم و کمی عمیق تر به فکر فرو برویم، عباراتی مانند “من یک دختر هستم!” برای پسرها، و “من می‌خواهم پسر باشم” برای دخترها به یک اندازه لذت بخش هستند.

نحوه حمایت کردن از کودکان ترنسجندر چیست

اگر تا حد زیادی مشکوک به داشتن فرزند ترنسجندر هستید، وقت آن است که از او حمایت کنید. تنبیه کردن، توبیخ کردن، یا مجبور کردن آن‌ها برای زندگی کردن به شیوه ای که نمی‌خواهند، در آینده زندگی ای سرشار از رنج، اضطراب، ناراحتی و کینه را برای آن‌ها به همراه خواهد داشت. تا حدی که حتی ممکن است منجر به خودکشی کردن او شود.

به کودکان اجازه دهید هویت جنسیتی ای که می‌خواهند داشته باشند را کشف کنند. برای انجام این کار  می‌توانید به آن‌ها اجازه دهید که یک آخر هفته را آزاد باشند تا هر کاری که دوست دارند را انجام دهند. این مدت می‌تواند شامل دو روز باشد که طی آن فرد می‌تواند آزاد باشد تا مطابق با خواسته‌ی قلبی خود عمل کند. همچنین در طول این دوره، کودکان می‌توانند هر طور که می‌خواهند لباس بپوشند، همانطور که می‌خواهند بازی کنند یا حتی اگر می‌خواهند نام خود را تغییر دهند!

طی این روزها، رفتار آن‌ها را تحت نظر داشته باشید. آیا این گونه خوشحال هستند؟ آیا از این که پسر باشند احساس بهتری دارند یا دختر؟

اگر متوجه شدید که در این دوران آن‌ها یک کودک شاد بودند، پس باید با یک متخصص حرفه ای در این زمینه مشورت کنید. هم خانواده و هم کودک به یک فضا و یک فرد نیاز دارند تا بتوانند نگرانی‌های خود را با او در میان بگذارند.

سردرگمی، احساسات متناقض، احساسات گیج کننده و نپذیرفتن جنسیتی که در بدو تولد به آن‌ها نسبت داده شده، همچون وزنه ای است که نمی‌توانند به تنهایی از پس حمل کردن آن بر بیایند. اینجاست که خانواده وارد می‌شود: تا او را در آغوش بگیرد، راهنمایی کند و در این سفر آموزشی از او حمایت کند.

حمایت خانواده و متخصص برای کودک ترنسجندر ضروری است زیرا فشار اجتماعی ای که این کودکان متحمل می‌شوند می‌تواند شدید باشد.

اگر فرزندتان ترنسجندر است، یک رویکرد محبت آمیز می‌تواند خیلی مفید است

کشف هویت جنسیتی امری رایج است و همه‌ی کودکان این کار را انجام می‌دهند. انتظار می رود که کودکان این مرحله را طی کنند تا بتوانند خودشان را پیدا کنند. همچنین بتوانند متوجه شوند که آیا اسباب بازی‌ها و لباس‌های خاصی را ترجیح می‌دهند که ممکن است با آنچه جامعه‌ی دوگانه انتظار دارد سازگار نباشد.

با این حال، این لزوما بدان معنا نیست که آن‌ها ترنسجندر هستند. این مرحله ای است که تمام کودکان تجربه می‌کنند و خود را کشف می‌کنند.

وقتی به نظر نمی‌رسد که این مرحله به پایان رسیده باشد و فرزندتان با اطمینان خاطر بالا نشان می‌دهد که می‌خواهد چه کسی باشد، جایی است که نقش خانواده از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. با متخصصانی مشورت کنید که بتوانند شما را در خصوص بهترین راه برای حمایت از یک فرزند ترنسجندرتان راهنمایی کنند.

دوست داشتن، احترام و همدلی از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. آن‌ها را بدون قید و شرط طوری دوست داشته باشید که بدانند هرگز تنها نخواهند بود. این همان انتظاری است که از خانواده می‌رود.

منابع: 

وب سایت polaristeen

وب سایت vox

وب سایت wikihow